Við

Við erum fædd á Seyðisfirði og Egilsstöðum og alin upp á Héraðinu. Árið 1993 urðum við Fúsi kærustupar og eignuðumst seinna tvær yndislegar dætur. Í júní árið 2001 fluttum við til Sønderborgar í Danmörku. Elstur í fjölskyldunni er Fúsi. Hann heitir fullu nafni Sigfús Jónsson og fæddist þann 16. febrúar 1967 á Seyðisfirði. Hann var alinn upp af foreldrum sínum, þeim Jóni Sigfússyni bifvélavirkja frá Krossi í Fellum og Svölu Kristínu Óskarsdóttir frá Seyðisfirði. Fúsi á 2 systur, Guðnýju Ásthildi (árgerð '72) og Eygló Þórstínu (árgerð '74). Guðný býr ásamt Vigni flugmanni og verðandi kerfisfræðing í Kópavogi og eiga þau eina litla óskírða dóttur. Eygló býr í Salzburg í Austurríki og hefur það fínt þar. Þegar við fluttum til Danmerkur, byrjaði Fúsi strax í smíðavinnu og var svo "heppinn" að líka þar afbragðs ílla, fór að leyta sér að námi, viku áður en skólarnir byrjuðu og er núna útskrifaður Teknisk Designer með hæstu einkun. Hann er kominn með fasta stöðu í fyrirtæki sem heitir Sloth Møller A/S sem er verkfræði-og ráðgjafastofa. Fúsi hefur ofboðslega gaman af tölvum, eyðir mjög miklum tíma fyrir framan skjáinn og er alltaf með e-r spennandi verkefni í gangi. Honum finnst líka gaman að hlusta á góða tónlist, helst í botni en það fær hann bara þegar hann er einn heima. Hann er farinn að hjóla mikið og reynir að mæta í box 2svar í viku.Næst í röðinni er Dagný, sem sagt ég, því að ég skrifa þetta! Ég heiti fullu nafni Dagný Sylvía Sævarsdóttir og er fædd á Seyðisfirði 2. ágúst 1975. Mín fjölskylda er aðeins flóknari en Fúsa... en þið þurfið ekkert að reyna að fatta hana. Mamma mín fæddi mig og hún heitir Anna Kristín Magnúsdóttir.Og hennar foreldrar hétu Magnús Sigurðsson og Sigríður Ásta (frá Stakkahlíð) Stefánsdóttir. Þau bjuggu í fallegasta firði á Íslandi en sá fjörður heitir Loðmundarfjörður. En árið 1967 fluttu þau til Seyðisfjarðar, og bjuggu í húsi sem heitir Berlín. Pabbi minn sem tók þátt í ad búa mig til heitir Sævar Pálsson og á helling af systkinum, þau voru 12 í allt. Hann er að hluta til Jökuldælingur, en hefur búið lengst af í Eyjarfirði. Pabbi minn sem ól mig upp ásamt mömmu, heitir Áskell Gunnar Einarsson og er frá Mýnesi. Við mamma fluttum í Tókastaði til Á pabba árið 1976 og þar ólst ég upp ásamt Magga litla bróðir mínum. Hann er heitir Magnús Einþór Áskelsson og býr í Reykjavík ásamt Hebu Maren og leggja þau sitt af mörkun við að fjölga mannskepnunni. Maggi fæddist árið 1978 og var og er yndislegur litli bróðir. Hann er núna að læra þroskaþjálfun í kennaraháskóla Íslands. Ég á 2 önnur systkini, Elvu Rakel Sævarsdóttur, litlu systur, en hún er fædd 1980 og býr á Akureyri. Hún er frábær og okkur semur ótrúlega vel, hún er alveg búin að fyrirgefa mér, hvað ég var mikið kvikindi þegar við vorum yngri. Hún á kærasta sem heitir Halli og er fæddur 1975. Svo á ég líka stórann bróðir sem heitir Júlíus Sævarsson ('65) og hann hefur aldrei pínt mig því hann hefur alltaf verið útá sjó... Hann á 4 börn og eina konu sem heitir Brynhildur Geirsdóttir og þau búa á Akureyri.

Ástæðan fyrir því að við fluttum til DK var sú að ég ætlaði í skóla, byrjaði í Hotel og Restaurant skólanum í Euc-syd í Aabenraa, en fann fljótlega að það var ekki alveg ég. Vann í nokkra mánuði í leikskóla hérna í Sönderborg, meira að segja 3ja. elsta leiksóla í landinu, frá 1872. Byrjaði síðan í janúar 2003 í Social-og sundhedsassistent og kláraði í ágúst 2004. Í febrúar 2005 byrjaði ég í hjúkrunarfræðinámi í Den sönderjyske sygeplejeskole. Þetta tekur 3 og 1/2 ár þannig að ef allt gengur að óskum verða námslok 06.2008.Mér finnst ótrúlega gaman að hjóla og línuskautast með dætrum mínum. Á Íslandi vorum við alltaf í sundi og að fara á hestbak hjá mömmu "ud i det blå" er líka frábært, bara ekki með túrista...Hérna er frábært að liggja á ströndinni, ferðast bæði stutt og langt og gera e-ð skemmtilegt með vinum okkar.

Þriðja elst er stóra stelpan okkar hún Aldís Anna, hún er fædd á Egilsstöðum þann 19. ágúst 1995. Aldís Anna gekk í 2 leikskóla, leikskólann í Fellabæ og svo á Egilsstöðum. Núna er hún í 5.c í Sönderskovskólanum. Hún var fljót að læra dönskuna og aðlagaðist vel. Lærði fljótt að lesa og gengur mjög vel í skólanum. Uppáhaldsfögin hennar eru musik og danska. Og stundum fara þau í tölvurnar og það er náttúrulega það allra besta. Hún hefur líka rosalega gaman af tónlist og er Arvil Lavigne í algjöru uppáháldi hjá henni. Aldísi finnst gaman að fara í hjólatúra og línuskautatúra í góðu veðri. Hún er algjör barnagæla og getur hnoðast með lítil börn tímunum saman. Hún stundar sund (þar sem skólasundið byrjar ekki fyrr en í 3. bekk hérna) og var í dansi í 1 og 1/2 ár en skipti yfir í handbolta. Að sjálfsögðu valdi hún sér besta liðið í Sönderborg og æfir því með Ulkeböl og standa þær sig svakalega vel. Aldís er sveitastelpa í sér og hefur alltaf notið þess í botn að vera innan um dýrin í sveitinni hjá ömmu og afa. Og hún elskar að fara á hestbak og moka skít í hesthúsinu. Hún saknar Íslands svolítið og það sem togar mest í hana eru ömmurnar og afarnir.

Sú yngsta í fjölskyldunni er Ásrún Svala og hún er einnig fædd á Egilsstöðum. Hún kom í heiminn með svolítilli sprengingu (henni líkt) þann 4. júní 1997. Hún byrjaði hjá dagmömmu (Heiðu) og fór svo í leikskólann á Egilsstöðum. Hér í Sönderborg hefur hún verið í 2 leikskólum, sá fyrri var frekar vonlaus en sá seinni sá besti í Sönderborg. Það er er að sjálfsögðu Toften og gengur oft undir nafninu "Byens beste börnehave" (BBB). Þar blómstraði hún þangað til hún byrjaði í skólanum. Hún er á sama spori og Aldís, sem sagt3.c og kennarinn hennar heitir Morten. Svala elskar að vera í skóla og gengur ofboðslega vel. Svölu finnst rosalega gaman að hlusta á tónlist og að dansa. Hún er voðaleg pæja og finnst ekkert leiðinlegt að fara í búðir og eyða peningunum sínum. Svala byrjaði í fótbolta í haust og finnst það alveg æðislegt. Þær systur eru algjörlega eins og svart og hvítt, bæði í útliti og hegðun. Fatavalið og stíllinn er úr sitthvorri áttinni en þrátt fyrir það kemur þeim oftast vel saman og þær standa sko saman ef e-ð bjátar á.

Ekki má gleyma bílnum okkar, enn einu sinni erum við komin á Honda Accord... Af 10 bílum höfum við átt 4 Hondur. Þessi er árgerð ´92 og hvít. Við gátum hreinlega ekki átt Mözduna lengur (vegna óviðráðanlegra orsaka...;)) og þessa Hondu fann ég á bílasölu í Aabenraa einn daginn þegar ég var á leiðinni heim úr skólanum. Ég að sjálfsögðu féll fyrir henni og loksins gat ég farið að njóta þess að keyra aftur. Þetta er mikil sárabót í staðin fyrir gömlu honduna sem við áttum á Íslandi en urðum að skilja eftir vegna þess að innflytningsgjöldin eru svo há hérna. En við erum sem sagt vel sátt í dag með okkar Honda "akkúrat" eins og Svala segir stundum. Við þurfum engin gæludýr...!!!

 

SAlrun